گونه‌های آستیگماتیسم

آستیگماتیسم در چشم شکل‌های گوناگونی دارد:

الف) آستیگماتیسم منظم

• در این آستیگماتیسم، نیم‌روزان دو نیم‌روزان بر هم عمود هستند.
• چنین آستیگماتیسمی در چشم، تصحیح‌‌پذیر است.
• نیم‌روزان‌های دستگاه آستیگمات بیشتر به صورت عمودی و افقی هستند. در صورتی که نیم‌روزان‌های عمودی و افقی نباشند، آستیگماتیسم مایل نام دارد که بیشتر دیده می‌شود.

ب) آستیگماتیسم نامنظم

• در این آستیگماتیسم، نیم‌روزان‌های سیستم در راستاهای گوناگون با هم فرق دارند. این آستیگماتیسم‌ها پذیرای تصحیح کامل به وسیله عینک‌های معمولی نیستند.

گروه‌بندی آستیگماتیسم منظم

آستیگماتیسم‌های منظم به گونه‌های زیر دسته‌بندی می‌شوند‌:

آستیگماتیسم ساده:

• در این آستیگماتیسم، یکی از کانون‌ها روی شبکیه جا می‌گیرد در حالی که کانون دیگر یا در جلو (آستیگماتیسم ساده نزدیک‌بین) یا در پشت شبکیه جا دارد (آستیگماتیسم دوربین ساده).

آستیگماتیسم مرکب:

• در این گونه آستیگماتیسم، هیچ‌یک از دو کانون دستگاه روی شبکیه نیستند.
• دو کانون ممکن است هر دو در پشت شبکیه تشکیل بشوند که در این حالت آستیگماتیسم را آستیگماتیسم دوربین مرکب می‌گویند و یا این که هر دو کانون در جلوی شبکیه تشکیل می‌شوند که در این حالت به آن آستیگماتیسم نزدیک‌بین مرکب گفته می‌شود.

آستیگماتیسم درهم:

• در این نوع آستیگماتیسم، یک کانون در جلو و کانون دیگر در پشت شبکیه جا دارد یا به زبان دیگر شکست در یک راستا دوربین و در راستای دیگر نزدیک‌بین است.