Graft-Versus-Host Disease

• زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های T دهنده به آنتی‌ژن‌های گیرنده آلوژنیک واکنش نشان می‌دهند.
• این بیماری در صورتی رخ می‌دهد که عدم تطابق در آنتی‌ژن‌های اصلی یا جزئی سازگاری بافتی وجود داشته باشد.
• تمامی بیمارانی که پیوند سلول‌های بنیادی (SCT) دریافت می‌کنند، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای پیشگیری از GVHD دریافت می‌کنند، حتی اگر دهنده و گیرنده از نظر HLA کاملاً تطابق داشته باشند (رد گزینه 1).
• با این حال، این روش خطراتی مانند عفونت به همراه دارد.
• GVHD حاد تا ۴ هفته پس از SCT رخ می‌دهد.
• این بیماری پوست، روده، کبد و ریه‌ها را به‌طور گسترده درگیر می‌کند و در موارد شدید، نرخ مرگ‌ومیر ۷۰٪ دارد (تأیید گزینه ۴).
• GVHD مزمن دیرتر رخ می‌دهد و پوست و کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• برداشتن سلول‌های T بالغ از منبع سلول‌های بنیادی با استفاده از روش‌های ایمنی‌شناسی، خطر GVHD را کاهش می‌دهد. اما حذف سلول‌های T خطر رد شدن پیوند را افزایش می‌دهد (رد گزینه 2).
• سلول‌های T دهنده همچنین قادر به واکنش علیه سلول‌های توموری گیرنده هستند، به‌ویژه زمانی که درجه‌ای از عدم تطابق HLA و GVHD خفیف وجود داشته باشد. این اثر مفید، که به آن اثر پیوند علیه سرطان خون (Graft-Versus-Leukemia) می‌گویند، پس از حذف سلول‌های T از آماده‌سازی سلول‌های بنیادی از دست می‌رود (رد گزینه 3).