یک زن ۴۱ ساله با فشار خون بالا با سبکی سر به اورژانس مراجعه می‌کند و به دنبال آن دچار لتارژی می‌شود. او تب، تعریق، سیانوز، کف کردن دهان، بی اختیاری ادرار یا ضربه به سر را انکار می‌کند. پنج روز پیش او به پزشک عمومی خود مراجعه کرد و دوز هیدروکلروتیازید او از 12.5 میلی گرم به ۲۵ میلی گرم در روز افزایش یافت. به غیر از فشار خون بالا سابقه پزشکی گذشته ناچیز است. در معاینه بیمار فعال بوده و همکاری می‌کند تعداد نبض ۸۷ در دقیقه، تعداد تنفس ۱۷ در دقیقه، غلظت اکسیژن ۹۵ درصد در هوای اتاق است. فشار خون در حالت نشسته ۱۰۸/۷۲ میلی متر جیوه است که در حالت ایستاده به ۸۶/۶۰ میلی متر جیوه کاهش می یابد. هموگلوبین ۱۳ گرم در دسی لیتر است. در بررسی تکمیلی معاینه فیزیکی یافته بیشتری به دست نیامد. نوار قلب (ECG) و قند خون طبیعی است. بررسی‌های قبلی پروفایل چربی طبیعی را نشان می‌دهد. کدام یک از موارد زیر مناسب ترین گام در مدیریت این بیمار است؟