آمینوگلیکوزیدها

عوارض:

• هیپوتانسیون
• هیپراوریسمی
• هیپومنیزیمی
• هیپوکالمی
• اختلال در محل اتصال عصب به عضله: دوزهای بالا ممکنه اثراتی مانند کورار داشته باشن و موجب فلج تنفسی بشن که معمولا با تجویز کلسیم یا نئوستیگمین بهبود پیدا می کنن.
• واکنش های پوستی: به صورت واکنش آلرژیک یا درماتیت تماسی بروز پیدا می کنه. شایع ترین دارویی که موجب واکنش پوستی میشه نئومایسینه.
• اتوتوکسیسیته: تمام آمینوگلیکوزیدها ممکنه به دستگاه شنوایی یا وستیبولار آسیب وارد کنن که این آسیب شاید برگشت ناپذیر باشه. هرچه قدر سطح پلاسمایی آمینوگلیکوزیدها بیشتر باشه، ریسک بروز اتوتوکسیسیته بیشتر میشه. در 2 مورد این ریسک افزایش بیشتری داره:

1. اختلال عملکرد کلیوی
2. مصرف همزمان دیورتیک های Loop

• آسیب کلیوی: به صورت ATN برگشت پذیره که در موارد زیر شایع تره:

1. بیماران سالخورده
2. مصرف همزمان آمینوگلیکوزید با داروهای آمفوتریسین B، سفالوسپورین یا وانکومایسین

نکته 1: جنتامایسین و توبرامایسین بیشتر اختلالات وستیبولر میدن ولی آمیکاسین و کانامایسین بیشتر اختلال شنوایی میدن. 

نکته 2: جنتامایسین و توبرامایسین بیشترین نفروتوکسیسیتی رو دارن که ابتدا خودش رو به صورت افزایش سطح سرمی دارو و سپس افزایش کراتینین خون نشون میده.

نکته 3: تمام مصرف کنندگان آمینوگلیکوزیدها باید تحت بررسی آزمایشات عملکرد کلیوی (BUN و Cr) قرار بگیرن.