پاسخ تشریحی:

توکسین ویبریو کلره از نوع انتروتوکسینه. این سم باعث تبدیل ATP به cAMP در روده میشه که باعث دفع کردن یون کلر و مهار جذب یون سدیم میشه.

پاسخ تشریحی:

ویبریوکلرا به شرط نبودن نمک و محیط غیر اسیدی روی بیشتر محیط‌ها رشد می‌کنه. 

پاسخ تشریحی:

برا اینکه به این سوال جواب بدی اول باید ساختار LPS رو بلد باشی. تو جدول زیر برات جمع‌بندی کردیم. همونطور که میدونی LPS در باکتری‌های گرم منفی مشاهده میشه. 

این ساختار کلی دیوارۀ باکتری‌ها گرم منفیه اما یه سری استثنائاتی هم وجود داره برای مثال در ساختمان دیوارۀ ویبریو، قند KDO وجود نداره. بنابراین پاسخ صحیح گزینۀ 1 میشه.

پاسخ تشریحی:

زیرواحد A ویبریو کلره با افزایش cAMP داخل سلولی و ترشح بیش از حد آب و الکترولیت، مانع از بازجذب سدیم شده و موجب اسهال ترشحی در فرد بیماری می‌شود.

پاسخ تشریحی:

عامل بیماری وبا، باکتری ویبریو کلرا هستش.

این باکتری شایع‌ترین باکتری موجود در آب‌های سطحیه که از طریق آب و غذای آلوده به انسان منتقل میشه (رد گزینه 3).

زیرواحد A آن باعث افزایش cAMP و درر نتیجه ترشح بیش از حد آب و الکترولیت و مانع از بازجذب سدیم میشه (رد گزینه 4).

علائم آن شامل:

• تهوع و استفراغ ناگهانی (رد گزینه 1)
• کرامپ شکمی  
• اسهال شدید به صورت آب برنجی است.

پاسخ تشریحی:

در TCBS آگار برای جداسازی انتخابی ویبریوهای وبا و ویبریو پاراهمولیتیکوس از انواع نمونه‌های بالینی و غیر بالینی استفاده میشه.

• گونه‌های ویبریو بیشتر به دلیل نقششان در عفونت‌های روده‌ای و انسان و وبا شناخته شده‌اند.

پاسخ تشریحی:

• در ویبریو کلرا یک پیلی تیپ IV داریم که توسط ژن TCP کد میشه.

همینطور مانوز به عنوان گیرنده پیلی تیپ IV ویبریو کلرا عمل می‌کنه.

پاسخ تشریحی:

• Accessory cholera enterotoxin (ACE) یکی از توکسین‌های تولید شده توسط ویبریو کلرا است که باعث افزایش ترشح مایعات در روده میشه و منجر به اسهال شدید میشه.

این توکسین نقش اصلی در بیماری‌زایی وبا رو نداره اما به تشدید علائم از جمله اسهال آبکی کمک می‌کنه. در مقابل، توکسین اصلی وبا (زیرواحدهای A و B) نیز به افزایش cAMP در سلول‌های اپیتلیال روده منجر شده و به این ترتیب، باعث از دست دادن آب و الکترولیت‌ها و تشدید اسهال میشه.

Zonula occludens toxin:

• این توکسین باعث شل شدن اتصالات محکم سلول‌های اپیتلیال روده و افزایش نفوذپذیری روده میشه، اما به تنهایی منجر به ترشح شدید مایعات و اسهال شدید نمیشه.

El Tor:

یه بیوتایپ از سروتایپ O1 است که سم وبا تولید می‌کنه و از طریق پیلی و توکسین‌های مختلف، به سلول‌های اپیتلیال روده متصل و منجر به ترشح بیش از حد آب و الکترولیت‌ها میشه. اما خود El tor یک بیوتایپه و به توکسین خاصی اشاره نمی‌کنه، بلکه شامل سه سرووار هستش:

• Ogawa: حاوی آنتی‌ژن‌های A و B است.
• Inaba: حاوی آنتی‌ژن‌های A و C است.
• Hikojima:هر سه آنتی‌ژن A، B و C رو داره.

پاسخ تشریحی:

• سروتایپ‌های غیر O1 ویبریو کلرا سم وبا تولید نمی‌کنند و در نتیجه باعث بیماری کلاسیک وبا با اسهال شدید نمیشن. در عوض، این سروتایپ‌ها می‌تونند باعث گاستروانتریت خفیف بشن و در برخی موارد به عفونت‌های خارج روده‌ای منجر بشن.
• سروتایپ‌های O1 و O139 توانایی تولید سم وبا رو دارند و اغلب مسئول بروز اپیدمی‌های وبا هستند. اما سروتایپ‌های غیر O1 معمولاً این سم را تولید نمی‌کنند و بیشتر عفونت‌هایی با شدت کمتر و محدود به دستگاه گوارش ایجاد می‌کنند.

El tor که نوعی بیوتایپ از O1 محسوب میشه، سم وبا تولید می‌کنه و از طریق پیلی و توکسین‌های مختلف، به سلول‌های اپیتلیال روده متصل و منجر به ترشح بیش از حد آب و الکترولیت‌ها رو میشه.

پاسخ تشریحی:

سم وبا شامل دو زیرواحد A و B است. زیرواحد B ابتدا به گیرنده‌های سلول‌های اپیتلیال روده متصل و سپس زیرواحد A وارد سلول شده و با فعال‌سازی پروتئین G باعث تبدیل ATP به cAMP میشه.

• افزایش cAMP باعث ترشح بیش از حد آب و الکترولیت‌ها از سلول‌های روده شده و منجر به اسهال شدید میشه.

پاسخ تشریحی:

متن، 4 غلط داشت که با رنگ قرمز نشون می‌دیم (بقیه متن رو به عنوان نکته صحیح یاد بگیر):

1. سروتایپ های 1O و 139O ویبریوکلرا توکسین ترشح می‌کنن و کلرای کلاسیک ایجاد می‌کنن. سروتایپ 119O بیماری شبه کلرا ایجاد می‌کنه.
2. ویبریوکلرا دوز عفونت زایی بالایی داره و وارد گردش خون نمی‌شه؛ بلکه متصل به دیواره روده باقی می‌مونه و توکسین وبا و انتروتوکسین تولید می کنه.
3. توکسین وبا مشابه سم LT در E.Coli انتروتوکسیژنیک (ETEC)‌ هستش. هردوشون باعث فعال شدن آدنیلات سیکلاز، افزایش cAMP داخل سلول، ترشح بیش از حد آب و الکترولیت و درنهایت اسهال می‌شن.
4. ویبریو پاراهمولیتیکوس از طریق غذای دریایی منتقل شده، همولیزین مقاوم به حرارت (Kangawa) رو تولید می‌کنه و عامل اسهال آبکیه. (عامل سپتی‌سمی ویبریو ولنیفیکوسه!)

ویبریو ولنیفیکوس بعد از مصرف غذایی باعث سپتی‌سمی می‌شه و بعد از تماس با آب دریا، زخم‌های عفونی و نکروتیک ایجاد می‌کنه. 

• نکته تاکیدی: ویبریوکلرا فقط برای انسان بیماری‌زاست.

پاسخ تشریحی:

برای جداسازی و تشخیص ویبریو کلرا از محیط کشت TCBS (Thiosulfate Citrate Bile Salts Sucrose) agar استفاده میشه. این محیط کشت انتخابی، حاوی نمک‌های صفراوی، سیترات و تیوسولفات است که رشد باکتری‌های روده‌ای دیگه رو مهار می‌کنه و به ویبریوها اجازه رشد میده. ویبریو کلرا به دلیل توانایی تخمیر سوکروز در این محیط، کلنی‌های زرد رنگ تولید می‌کنه که به شناساییش کمک می‌کنه.

• Blood agar (گزینه الف): برای رشد طیف وسیعی از باکتری‌ها، به‌ویژه باکتری‌های همولیتیک (مانند استرپتوکوکوس و استافیلوکوکوس) مناسبه. در این محیط میشه انواع همولیز (آلفا، بتا، و گاما) رو تشخیص داد اما اختصاصی برای ویبریو کلرا نیست (رد گزینه 1).

• Chocolate agar (گزینه ب): این محیط برای رشد باکتری‌هایی مثل هموفیلوس و نایسریا استفاده میشه (رد گزینه 2).

• MacConkey agar (گزینه د): برای رشد باکتری‌های گرم منفی طراحی شده و می‌تونه باکتری‌هایی که توانایی تخمیر دارند رو (مانند اشریشیا کلی) رو ازباکتری‌هایی که ندارند (مانند سالمونلا و شیگلا) افتراق بده (رد گزینه 4).

پاسخ تشریحی:

یکی از علائم بالینی وبا، اسهال شدید و کشنده آبکی هستش که منجر به علائم زیر می‌شه:

• اسیدوز متابولیک 
• هیپوکالمی
• شوک هیپووولمیک
• آریتمی قلبی
• نارسایی کلیوی

دقت کن که تب، معمولا در اثر عفونت ثانویه ایجاد می‌شه و علامت نادریه! (رد گزینه ۱)

ویبریوکلرا (عامل وبا) به اسید معده حساسه و برای رشدش، همین که محیط غیراسیدی و بدون نمک باشه کافیه. پس روی اکثر محیط ها رشد می‌کنه ولی محیط کشت اختصاصیش TCBS هستش(تایید گزینه ۲).

توکسین وبا دو زیرواحد داره:

• زیرواحد B: به گیرنده سطح سلول های اپیتلیال روده متصل می‌شه تا راهو برای زیرواحد A باز کنه (پس زیرواحد A خودش به گیرنده سطح سلول وصل نمیشه) (رد گزینه ۳)
• زیرواحد A: وارد سلول می‌شه و با فعال سازی پروتئین G، غلظت cAMP رو افزایش می‌ده. افزایش cAMP منجر به ترشح بیشتر آب و الکترولیت از سلول های روده و درنهایت اسهال آب برنجی می‌شه.

سروتایپ های غیر از O1: 

• سم وبا تولید نمی‌کنن
• عامل گاستروانتریت خفیف
• ایجاد عفونت های خارج روده ای (رد گزینه ۴)

پاسخ تشریحی:

ویبریو ها :

ویبریو ها در زمره شایع ترین باکترى ها در آب هاى سطحى جهان جاى دارن ( تأیید مورد 1 ).

آنها باسیل هاى هوازى انحنادار مى باشن که به واسطه داشتن یک تاژك قطبى متحرك هستن ( رد مورد 2 و 3 ).

سروگروه هاى ویبریو کلرا 1O و 139O عامل وبا در انسان بوده، و سایر ویبریو ها ممکن است عفونت هاي پوست و بافت نرم، سپتى سمى، و انتریت را ایجاد کنن ( تأیید مورد 4 ).

پاسخ تشریحی:

کشت :

در مناطقى که وبا اندمیک (بومى) است، کشت مستقیم مدفوع بر روى محیط هاى انتخابى، نظیر TCBS، و کشت هاى غنى در آلکالین پپتون واتر مناسب مى باشن، اما در نواحى اى که وبا نادر است، کشت روتین مدفوع روى محیط هاى نظیر TCBS ضرورتى نداشته یا مقرون به صرفه نیست.

پاسخ تشریحی:

ویبریو کلرا :

مورفولوژى و شناسایى

الف) مشخصه ارگانیسم ها :

ویبریو کلرا، در جدا سازى نخست، یک باسیل انحنا دارِ کاما شکل (ویرگول مانند) به طول μm -4 2 است. این ارگانیسم فعالانه از طریق یک تاژك قطبى به شنا مى پردازه.

در کشت هاى طولانى مدت، ویبریو ها ممکن است به شکل باسیل هاى مستقیم در بیان و به باکترىهاى گرم منفى انتزیک شبیه بشن ( رد مورد 1 ).

ب) کشت :

ویبریو کلرا کلنى هـاى محدب، صاف و کروى را پدید مى آوره کـه در نور عبورى مات و دانه دار به نظر مى رسن ( تأیید مورد 2 ).

ویبریو کلرا و اکثر ویبریو هاى دیگر به خوبى در دماى C37° روى انـواعى از محیط هـا، از قبیل محیط هـاى نیتروژن، رشد مى کنن.

ویبریو کلرا بر روى تیوسولفات - سیترات - بایل - تعریف شده حاوى نمک هاى معدنى و آسپاراژین به عنوان منابع کربن و سوکروز (TCBS) آگار (یک محیط انتخابی براي ویبریو هـا) به خوبى رشد نموده، روى آن کلنى هایی زرد رنگ (تخمیر سوکروز) را شکل مى ده که در مقابل پس زمینه سبز تیره آگار به سهولت نمایان هستن.

ویبریو ها اکسیداز مثبت هستن، که آنها را از باکترى هاى گرم منفى انتریک متمایز مى سازه ( رد مورد 4 ).

به طور مشخص، ویبریو ها در pH بسیار بالا (8/5-9/5) رشد کرده و توسط اسید به سرعت از بین مى رن ( رد مورد 5 ).

از ایـن رو، کشت هـاى حاوى هیدرات هاى کربن قابل تخمیر سریعاً استریل مى گردن. در مناطقى که وبا اندمیک (بومى) است، کشت مستقیم مدفوع بر روى محیط هاى انتخابى، نظیر TCBS، و کشت هاى غنى در آلکالین پپتون واتر مناسب مى باشن، اما در نواحى اى که وبا نادر است، کشت روتین مدفوع روى محیط هاى نظیر TCBS ضرورتى نداشته یا مقرون به صرفه نیست.

پ) خصوصیات رشد :

ویبریو کلرا سوکروز و مانـوز را تخمیر مى کنه اما قـادر بـه تخمیر آرابینوز نیست ( رد مورد 6 ).

نتیجه مثبت آزمون اکسیداز گامى کلیدى در شناسایى ویبریو کلرا از سایر ویبریو ها به حساب مى‌آد. اکثر گونه هاى ویبریو هالوتولرانت (تحمل کننده نمک) بوده، و NaCl اغلب رشد آنها را تحریک مى کنه. بعضى از ویبریو ها هالوفیل (نمک دوست) اند، و حضور نمک براى رشد آنها لازم است.

بیمارى زایى و آسیب شناسى :

تحت شرایط طبیعى، ویبریو کلرا صرفاً براى انسان ها بیمارى زا مى باشه.

آزمون هاى اختصاصى :

ارگانیسم هاى ویبریو کلرا به واسطه آزمون هاى آگلوتیناسیون روى لام با استفاده از آنتى سرم هـاى ضد گروه 1O یا ضد گروه 139O و الگو هـاى واکنش بیوشیمیایى مورد شناسایى قرار مى گیرن. گزارش شده است که تحت شرایط میدانی، تشخیص وبـا از طریق یک آزمـون ایمونوکروماتوگرافیک حساس و اختصاصی تسهیل می شه.

ایمنى :

اسید معده تا حدودى در برابر ویبریو کلراها حفاظت فراهم می‌کنه. یک حمله وبا ایمنى در برابر عفونت بعدى را به همراه خواهد داشت، اما دوره و میـزان این ایمنى مشخص نیست. در حیوانات آزمایشگـاهى، آنتى‌بادی‌های اختصاصى IgA در مجراى روده پدیدار مى‌شن. آنتى‌بادی‌های مشابهى در سرم پس از عفونت به وجود مى‌آد، اما تنها چند ماه پا بر جا مى‌مونن. آنتىبادىهاى ویبریوسیدال در سرم (تیتر 1:20 یا بیشتر) با حفاظت در برابر کلونیزاسیون و بیمارى مرتبط اند. حضور آنتى بادى هاى ضدتوکسین ارتباطى با حفاظت نداره.

درمان :

مهم ترین بخش درمان شامل جایگزینى آب و الکترولیت براى جبران دهیدراسیون شدید و کاهش نمک است ( تأیید مورد 3 ).

عوامل ضد میکروبى متعددى روى ویبریو کلرا اثر مى‌ذارن. مصرف خوراکى تتراسایکلین و داکسی سایکلین از میزان دفع مدفوع در بیمارى وبا کاسته و دوره دفع ویبریو ها را کوتاه مى کنه. در بعضی از نواحی اندمیک، مقاومت به تتراسایکلین در ویبریو کلرا ظهور پیدا کرده است؛ ژن هاي مقاومت توسط پلاسمید هاي قابل انتقال حمل می شن. در کودکان و زنان باردار، جایگزین هـاي تتراسایکلین، اریترومایسین و فورازولیدین هستن ( تأیید مورد 7 ).

پاسخ تشریحی:

در عفونت ناشی از ویبریو کلرا، تب بالا معمولاً وجود نداره. ویبریو کلرا باعث اسهال شدید و آبکی میشه که ممکنه به سرعت باعث از دست دادن آب و الکترولیت‌های بدن بشه. این وضعیت می‌تونه منجر به اسیدوز متابولیک، هیپوکالمی و حتی شوک هیپوولمیک بشه.

• با این حال، تب معمولاً نشون‌دهنده وجود یک عفونت ثانویه است، چون توکسین‌های ویبریو کلرا به‌خودی‌خود تب‌زا نیستند.